Mathias De Clercq : Italië is altijd in mijn leven aanwezig

Mathias De Clercq is naast burgemeester van Gent ook een fervent Italië liefhebber. Zijn eerste reizen gingen naar “Bella Italia” en sindsdien is zijn liefde voor het land alleen maar groter geworden.

Mathias en zijn hartstochtelijke passie voor Italië..We zochten het samen voor je uit..

Mathias, Italië heeft toch wel een bijzondere plaats in je leven, is het niet?
Inderdaad, de afgelopen 20 jaar heb ik al veel zomers in Italië gespendeerd. Eerst met mijn beste vriend, daarna met mijn madame en nu met de kinderen. Zowat alle streken hebben we daarbij aangedaan. Daarnaast ben ik, net zoals zovelen, groot liefhebber van de Italiaanse keuken en Italiaanse wijn. Italië is altijd wel op een of andere manier aanwezig in mijn leven.

Je kinderen hebben zelfs Italiaanse namen ?
Klopt, mijn zoon heet Cezar, en zijn tweede naam is Cesare. Hij is onder meer genoemd naar de Italiaanse filosoof Cesare Beccaria. Mijn dochter heet Giulia. Inspiratie voor haar naam haalden we onder meer bij de prachtige Italiaanse streek Venezia-Friuli-Giulia. Net zoals mijn Gents-Italiaanse bomma zaliger Fernande Fazzi, dochter van een Italiaanse immigrant, heeft ze een vurig karakter.

Wat is je meest memorabele reis ?
Onze meest memorabele reis tot nog toe is een autotocht van Gent over Toscane tot in Puglia en terug. Dat was samen met mijn madame, tijdens onze laatste zomer zonder kinderen. We deden tussenstops in Toscane, Orvieto, over Rome naar de Amalfikust, en van daar naar Puglia. In het terugkeren stopten we in Abruzzo en zo over Umbrië weer naar Gent. Een zalige, zorgeloze tijd met ons twee in de zomer van 2011. Een betere vakantie bestaat niet. Ik heb ook bijzonder goede herinneringen aan de avonden bij Guy Verhofstadt, onder andere een onvergetelijke avond samen met zijn broer Dirk, Etienne Vermeersch, Erwin Mortier, Lieven Vandenhaute en Yves Desmet. Filosoferen en discussiëren onder een sterrenhemel met een paar goede flessen wijn, heerlijk.

De Italiaanse keuken kent weinig geheimen voor je. Wat is je favoriete Italiaanse maaltijd?
Ik hou van de eenvoud en puurheid van de Italiaanse keuken. Simpele gerechten, what you see is what you get. Mijn topper, of om eerlijk te zijn die van mijn madame, is pasta Vongole. Daar kan je me altijd plezier mee doen.

Heb je enkele Italiaanse restaurants die je zou willen aanbevelen in ons land ?
In Gent ga ik vaak lunchen bij Otium en Per Bacco. Ik heb een druk bestaan, tijdens de lunch waan ik me even in Italië en kan ik mijn gedachten verzetten. In Brussel heb ik goede herinneringen aan La Crèche des Artistes en Vini Divini, beide in Elsene.

Barbaresco en Barolo zijn enkele van de wijnen die je voorkeur wegdragen. Wat maakt voor jou het verschil inzake wijnkeuze?
Als ik in Italië ben bezoek ik altijd lokale wijnboeren en breng ik enkele dozen mee, zolang het in de koffer past. Het is altijd fijn zo’n fles thuis te openen en herinneringen op te halen. Zo kocht ik bij het wijnhuis Le Rocche Dei Barbari een uitmuntende Barbaresco. Het gelijknamige dorpje, letterlijk vertaald ‘het bos der barbaren’, ligt op halfuurtje van Turijn op een enorme heuvel omringd door bossen.

Aan de voet van Arezzo kan ik het wijndomein Il Palazzo aanraden, een oud wijndomein dat van generatie op generatie is overgegaan, waar je heel wat uitleg krijgt.

Bijzonder is je interesse voor Italiaans antiek. Welke stukken kunnen we ten huize De Clercq terug vinden?
Ik ben vooral een liefhebber van mooie, authentieke dingen. Dat kan Italiaanse antiek zijn, maar evengoed Gustaviaanse antiek uit het Noorden, gecombineerd met Italiaans design. Ik ben niet zo gehecht aan spullen, maar omring mij graag met schoonheid. Zo kocht ik op de wereldvermaarde antiekmarkt van Arezzo bijvoorbeeld een 17^de eeuwse broodgistkast (la madia), die nu in mijn werkkamer staat. In huis staan ook twee Italiaanse kandelaars, en een Italiaans bureau uit kerselaarshout, gekocht in Umbrië. Ik ben zeker geen verzamelaar, integendeel, ik laat stukken volledig tot hun recht komen door ze ruimte te geven.

Tijdens deze Coronaperiode en lockdown wordt meer gelezen, welke boeken over Italië of door Italiaanse auteurs kan je aanraden?
Ik hou van de boeken van Sandro Veronesi. Kalme Chaos is een bekend boek, maar ook zijn laatste boek De Kolibrie vond ik geweldig. Paolo Giordano is ook één van mijn favorieten, met de Eenzaamheid van de Priemgetallen en het zeer actuele In tijden van besmetting. Ook Alessandro Barrico lees ik graag. Zijde is een klein, prachtig boek van hem. De meester om te schrijven over Italië is natuurlijk Ilja Leonard Pfeiffer. La Superba over Genua is magistraal. Ik heb het geluk gehad Ilja een paar keer te mogen ontmoeten in Gent: hij is even indrukwekkend als de boeken die hij schrijft.

Welke Italiaanse acteurs of actrices of zangers/zangeressen kunnen je bekoren?
Ik hou enorm van het pianospel van Ludovico Einaudi. Dat is muziek die me echt tot rust brengt. Una Mattina is mijn favoriete compositie. La Meglio Giuventu is een prachtige familiekroniek met de recente Italiaanse geschiedenis als achtergrond. Net zoals de schitterende reeks 1992, dat de opgang van Berlusconi schetst. En zoals zo velen hou ik van La Vita é Bella van en met Roberto Benigni.

Welke is je all time favoriete Italiaanse meezinger?
Dat moet Gente di Mare van Umberto Tozzi zijn. Ik heb het ooit luidkeels meegezongen op een avond tijdens de Gentse Feesten.

Als je één plek in Italië moest kiezen om er te wonen, waar zou dat zijn ?
In Puglia, in de omgeving van Lecce in de hak van Italië moet het toch bijzonder aangenaam wonen zijn. ‘Gent in het klein’, noem ik het, ook een universiteitsstad, ook een historische stad, ook een stad waar veel bougeert. Een tip daar in de omgeving is La Maddalena, met tafeltjes op de pier en 1 kaarsje als licht, waar ze de dorade recht uit zee serveren met olio, zucchini en een zoutkorst. Delizioso!

Hartelijk dank Mathias, en tot gauw ergens in Italië !